oczywisty

oczywisty
oczywisty {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'taki, który w widoczny sposób jest zgodny z prawdą': {{/stl_7}}{{stl_10}}Oczywiste twierdzenie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'będący czymś (czym jest) w sposób widoczny, niewątpliwy; bezsporny, namacalny, rzucający się w oczy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Oczywiste kłamstwo. Oczywista prawda, wina. Oczywista sprzeczność, bzdura. Zaszło oczywiste nieporozumienie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • oczywisty — «nie budzący wątpliwości, bezsporny, pewny» Oczywiste twierdzenie. Oczywisty nonsens. Oczywiste nieporozumienie …   Słownik języka polskiego

  • oczywisty — Oczywiste jak dwa razy dwa, jak dwa razy dwa (jest) cztery, jak dwa a dwa cztery zob. dwa 3 …   Słownik frazeologiczny

  • jasny — jaśni, jaśniejszy 1. «świecący, palący się, błyszczący; jaskrawy, oślepiający» Jasny ogień, płomień. Jasna lampa. Jasne słońce. Jasne światło. ◊ Zobaczyć coś w jasnym świetle «przekonać się o czymś w sposób oczywisty, zrozumieć coś wyraźnie» ◊… …   Słownik języka polskiego

  • dłoń — 1. (Jasno) jak na dłoni «wyraźnie, w sposób widoczny, oczywisty»: Widział jak na dłoni drogę jej rozumowania. S. Żeromski, Przedwiośnie. 2. (Mieć) serce na dłoni «być uczynnym, otwartym, szczerym, serdecznym»: Albo kogoś lubił i wtedy miał dla… …   Słownik frazeologiczny

  • mila — Na milę czuć (kogoś czymś, kimś); ktoś, coś na milę pachnie, trąci, pot. śmierdzi czymś «coś jest widoczne w sposób oczywisty»: On pewnie ci proponuje coś w rodzaju zamachu na cara, a to jest prowokator, śmierdzi tym na milę. H. Malewska, Apokryf …   Słownik frazeologiczny

  • porównanie — Bez porównania «znacznie, o wiele ...; w sposób oczywisty, bezspornie»: Zdjęcie Pałacu Buckingham w gazecie oraz towarzyszący mu tekst o kolejnym skandalu w rodzinie Elżbiety II robią bez porównania większe wrażenie niż sam pałac z pilnującymi go …   Słownik frazeologiczny

  • absurd — m IV, D. u, Ms. absurdrdzie; lm M. y «wyrażenie sprzeczne lub nie mające sensu; niedorzeczność, nonsens» Oczywisty absurd. Mówić absurdy. Doprowadzić do absurdu. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • bezdyskusyjny — książk. «nie podlegający dyskusji; bezsporny, niewątpliwy, oczywisty» Bezdyskusyjne twierdzenie. Bezdyskusyjne potrzeby, wartości. To rzecz bezdyskusyjna …   Słownik języka polskiego

  • bezsporny — «nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsprzeczny» Bezsporny dowód winy. Bezsporne zasługi …   Słownik języka polskiego

  • bezsprzeczny — «nie wywołujący sprzeciwu, nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsporny» Bezsprzeczna wina, zasługa …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”